Je wilt het niet missen!
Tsja…. en dan staan onze ouders een maand nadat we in Lemelerveld zijn komen wonen opeens enthousiast “verkleedkleren” te passen in de plaatselijke carnavalswinkel, omdat ze het ooit zo leuk vonden om carnaval in Maastricht te vieren. Tjongejonge, wat waren ze verbaasd dat in dit dorp – en aangrenzende dorpen – zo uitgebreid carnaval werd gevierd.
In Utrecht waren we wel eens gestopt op weg naar de stad om een hossende groep overdreven lachende mensen op praalwagens voorbij te zien komen. Om daarna, net als het overige publiek, weer snel door te gaan met winkelen zonder verder aandacht te besteden aan het feest van die rare snuiters. Want echt carnaval, dat vier je niet boven de rivieren …. (dachten ze!!)
En hoewel we dus bij lange na niet onder de rivieren terecht waren gekomen aan het eind van onze zoektocht naar een landelijk gelegen B&B, bleek hier echt het HEEEELE dorp aan carnaval te doen. Niks feest van katholieken, gewoon één groot dorpsfeest. En toen vonden ze dus dat wij, net geland in onze nieuwe woonplaats, die gekke pakken moesten aantrekken.
Nee, onze kinderen stonden niet te juichen toen we met bloemenpak en paarse pruik, voor het eerst op zaterdag naar de optocht gingen en in de kou 1,5 uur naar imposante praalwagens bleven kijken. Wat waren ze blij dat we een klasgenootje herkenden in een van de grote groepen bonte optochtlopers.
Het blijft ook na twee jaar voor ons nog bijzonder dat een dorp midden in Overijssel uitloopt om carnaval te vieren. Dat steeds weer nieuwe generaties hier de Raad van Elf vormen en elke zichzelf respecterende kameradengroep, los van geloofsgezindte, een half jaar aan een wagen bouwt. Of dat je anders samen met je kinderen tenminste met zelfgemaakte kostuums en ingestudeerde dansjes in de stoet meeloopt – niet één keer, maar drie keer die week! En loop je niet mee dan ben je wel sponsor, EHBO’er of jurylid of kom je op z’n minst kijken naar al je vrolijke dorpsgenoten. Want een Lemelervelder is erbij …. of het nou de carnaval is, de opening van de nieuwe Coop of het Sukerbietenfeest: je wilt het niet missen!
Inmiddels herkennen onze kinderen ook in het magische schouwspel van de lichtjesoptocht talloze klasgenootjes en kunnen zij veel meer groepen bij naam noemen dan wij. Maar het blijft een beetje gênant dat je ouders in vol ornaat naar de optocht gaan, terwijl ze niet eens meelopen.
Annemarie Uhlenbeck en Luigi Mascini
Februari 2018